همشهری آنلاین/ زهرا کریمی : دعوت شده ایم که در خانه خودمان بمانیم. مأمنی که بهترین پناهگاه در روزهای کرونایی است. بنابراین تا حوصله تان سر رفت فکر نکنید کوه های اطراف تهران می تواند جای امنی برای گذراندن اوقات فراغت ایام تعطیلات عید باشد.» اینها صحبت های «روح الله علی اکبری» ورزشکار جوان رشته کوهنوردی و عضو تیم کوهنوردی شهرستان شمیرانات و مسئول هیمالیانوردی است. او که این روزها در خانه ماندن را به کوهنوردی و رفتن به کوه های تهران ترجیح می دهد از زندگی در همسایگی کوه های شمال تهران حرف های زیادی دارد.
از تب و تاب ورزش غافل نشویم
عکس های زیادی از کوهنوردی در آلبوم خاطراتش دارد. او این علاقه مندی اش به کوهنوردی را یک ارثیه خانوادگی می داند که از دایی پدرش به او رسیده است. جوان ورزشکار محله اوین با تجربیاتی که از روزهای کودکی اش در کوه های محله اش دارد می گوید: «یکی از تفریحات من از کودکی این بود که با خانواده به کوه های اوین و توچال برویم. نخستین صعود را در 16 سالگی انجام دادم. آن زمان از قله توچال صعود کردیم و از طرف شهرستانک برگشتیم. این روند تمرین ورزشی ادامه داشت تا عضو هیئت کوهنوردی شهرستان شمیران و مسئول هیمالیانوردی شدم و حالا مدیر عمران شهرداری ناحیه کوهستان هستم.» او می گوید که طی 10 سال فعالیتش، امسال تنها سالی است که به دلیل شیوع ویروس کرونا در خانه مانده: «اما به دیوار خانه اجازه نمی دهم مرا از تب و تاب ورزش دور کند. این ایام مدام در حال مطالعه درباره کوه ها و تکنیک های ورزشی هستم. با ورزشکاران مبتدی هم در ارتباط هستم و به آنها یکسری برنامه و کتاب های ورزشی درباره کوهنوردی معرفی می کنم.»
خانه ماندن حوصله سر بر نیست
علی اکبری اسم تک تک باشگاه های کوهنوردی منطقه شمیرانات را می برد و در نهایت از ظرفیت های منطقه می گوید: «یکی از خصوصیت های مناطق شمالی نزدیکی کوه ها به محله های مسکونی است و همین سبب می شود اهالی این منطقه بیشتر به کوه و کوهنوردی علاقه نشان بدهند. هیئت کوهنوردی شمیرانات سال ها در این منطقه فعالیت حرفه ای دارد و بسیاری از کوهنوردان اهل شمیران هستند. اما رشته ورزشی کوهنوردی رشته ساده ای نیست که با هر کفش و هر تغذیه ای و هر قدرت بدنی از عهده آن برآییم. توصیه من به آن دسته از عزیزانی که علاقه به طبیعت گردی و کوهنوردی دارند تمرین، تمرین و تمرین زیر نظر باشگاه های کوهنوردی است. این روزهای قرنطینه بهترین زمان برای بالا بردن آگاهی از این ورزش است.
بهترین کار این است که در یکی از باشگاه های فعال ثبت نام کنند و همراه با تیم آموزشی به کوه بروند و وقتی مبانی، اصول و تکنیک های کوهنوردی را آموختند انفرادی هم می توانند به کوه بروند. خیلی ها هنوز نمی دانند که در ورودی های کوهستان از ورود افراد ناشی در کوهنوردی جلوگیری می شود. بنابراین این ورزش را باید دیگر جدی گرفت. چه بسا افرادی که در کوه جان عزیزشان را از دست داده اند فقط به این علت که کوهنوردی را یک ورزش ساده می دانستند. خانه ماندن حوصله سر بر نیست به شرطی که برنامه ای برای پیشرفت در علاقه مندی هایمان داشته باشیم.»
نظر شما